Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Πρώτη φορά τέτοιο χάλι

Επειδή μερικοί αμετανόητοι έχετε σπάσει το κοντέρ της ανοησίας, κι επειδή δεν έχουμε ακουμπήσει θάλασσα φέτος και τα νεύρα μας έχουν γίνει χορδές, η κατάσταση του τελευταίου εξαμήνου (και ουχί εξάμηνου) στο δικό μου μυαλό έχει καταγραφεί ως εξής:

1. Το πλουσιόπαιδο του λαού το ψήφισαν κάποιοι περαστικοί επειδή ήταν σίγουροι ότι θα κάνει κωλοτούμπα, κάποιοι φανατικοί επειδή τους έταξε πως θα καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο κι ένα άρθρο και κάτι φιλελέφτ επειδή πίστεψαν πως θα γλιτώσουν τον ΕΝΦΙΑ.

2. Το παλαβό παγόνι το έβαλε ο λαοφιλής ηγέτης στο ΥΠΟΙΚ, επειδή έως τότε ήταν πεπεισμένος πως εκβιάζοντας τους κουτόφραγκους με grexit θα τους κάνει να κατουρηθούν επάνω τους και θα πάρει τσάμπα φράγκα. Οι κουτόφραγκοι όμως του είπαν «nein» και συνέχισαν να μασουλάνε τα τραγανά βελανίδια τους.

3. Τότε ο Αλέξιος θύμωσε, γύρισε πίσω και είπε «θα κάμω δημοψήφισμα. Να βγει ένα περήφανο ΟΧΙ και να τους σπάσω τον τσαμπουκά». Με το που ακούστηκε όμως η καταραμένη λέξη, ο σοφότερος λαός του κόσμου πανικοβλήθηκε και όσοι είχαν αφήσει κανένα δίφραγκο στις κακές τράπεζες πήγαν και το πήραν. Και οι τράπεζες έκλεισαν. Με το κλικ της κλειδαριάς ο Αλέξιος γνώρισε τον Τζήζας και τον παρακάλαγε μέρα νύχτα να κάνει το ΟΧΙ ΝΑΙ, όπως είχε κάνει το νερό κρασί. Ο Τζήζας όμως του θύμισε πως είχε κάνει πολιτικό όρκο και ως εκ τούτου δεν εδικαιούτο δια να ομιλεί και τον έγραψε στα παλιά του τα σανδάλια.